مناجاتنامه محرم

از ازل تا به ابد شور محرم داریم

به زبان زمزمه و ناله ی ماتم داریم

روی شانه همه جا بیرق و پرچم داریم

ناله ی غم داریم      شور ماتم داریم

می زنیم ناله به عشق حرم ثارالله

هرکه دارد عطش کرببلا بسم الله

همره قافله ی عشق بلا می نوشیم

مثل کعبه ز عزا پیرهن غم می پوشیم

مست و مدهوش پی زمزمه ی چاووشیم

مثل خم در جوشیم    جام غم می نوشیم

به هوای حرم عشق ابا عبدلله

هرکه دارد عطش کرببلا بسم الله

می زند عشق صدا قافله های غم را

غم گرفته است همه سلسله ی آدم را

اشک در موج نشانده است دل عالم را

کوثر و زمزم را           سینه ی خاتم را

دم به دم می رسد این نغمه ی چاووش از راه

هرکه دارد عطش کرببلا بسم الله

حرمین است همان سینه که در آه و غم است

خود فرات است هرآن دل که زغم پر ز نم است

هر کجا ذکر حسین است همان جا حرم است

هر کجا ذکر غم است      صحن بین الحرم است

نیّت    عشق   نما   روضه   به  پا  شد  هر  گاه

هرکه دارد عطش کرببلا بسم الله

کد هدایت به بالا